دلنوشته ای برای دخترم پرنیان

عمر و نفسم،9ماهگیت مبارک...........                                                                                                                                               ورودت به دهمین ماه زندگیتو تبریک میگم،عزیز دلم ،9ماه پیش توی همچین روزی تو عزیز دلم از بین فرشته های آسمون اومدی...

                                                                                                                                                                                       &nbs...

من نمیدونم چرا واسه بچه ها اینقدر داروهای بد مزه درست میکنن...دیشب که داشتم سعی میکردم قطره آهن بهت بدم،و تو هم طبق معمول همیشه ریختیشون روی لباست و لباستو خراب کردی و لکه هاشم که پاک نمیشه ،یه مدت میریختمش توی شیشه شیرت و بعد متوجه شدم که شیر کلسیم داره و آهنو خنثی میکنه ....خلاصه اینکه من خیلی کلافه بودمو گریه ام گرفت که قطرتو نمیخوری...با خودم گفتم که مزه اش کنم و ببینم چه مزه ای میده که تو حاضر نیستی بخوریش،چشمتون روز بد نبینه که هنوزم حالم بده...خیلی بد مزه بود. ..دوتا لیوان آب خوردم ولی مزش هنوز توی دهنمه  حق داشتی که نخوریش.... بابا مبین میگه بابا ولش کن نمیخواد بهش بدی،مگه ما که بچه بودیم از این چیزا میخوردیم، ولی من میگم حتم...

وقتی که میگم موش کن اینجوری میکنی:                                                                                                                                                                               &nbs...

عروسکم ،این چند روزه همه دوستان و افراد خانواده بسیج شده بودن که واسه تو شیر خشک پیدا کنن... از همکارای بابا مبین گرفته تا دوستای عمه شیما و خلاصه خاله های خودم و .... حتی مامان جون اینا توی اهواز هم کلی گشته بودن و فقط 2تا قوطی گیر آورده بودن ،تا اینکه چند روز پیش رفتم داروخونه دوستم و اونم لطف کرد و کلی شیر خشک بهمون داد...و گفت که اصلا نگران نباش هروقت که سهمیه داروخونه منو بهم دادن من واسش کنار میزارم...عصرش هم بابا مبین رفت و پوشک هم واست خرید خلاصه اینکه حسابی دارا شدی     پرنیان:بیایین بخلمممممممممممم که میخوام توی همتون.....                             &...

پرنسس زیبای من خیلی شیطونی و یه جا بند نمیشی منم تازگیها شدم مثل خبرنگارها و دائم دوربین بدستم   اینم عکسهای  یه روز شیطنت تو هستش که من ازت گرفتم                                                                                                                                          &nb...

عمر ونفس مامی،8ماهگیت هم دیگه کمکم داره به اتمام میرسه و تو عزیز دلم هم بزرگتر و بزرگتر میشی خیلی خوشحالم که خدای مهربونم تورو به من داده ......خدا جونم شکرررر توی این چند ماه که تو بدنیا اومدی درسته که من فرصت کافی واسه خیلی از کارهایی که دوست داشتم و قبلا انجام میدادم نداشتم اما خوشحالم که تمام وقتمو با تو نفسم گذروندم.به هر حال بیخودی نیست که میگن بهشت زیر پای مادراستتتت حالا از این ماه واست بگم:        توی این ماه گذشته یاد گرفتی که چاردستو پارو عالی بری،همینطور با کمک تکیه گاه مثل مبل و...خودت میایستی و یه کم هم دست میگیری و راه میری حالا بماند روزی چند بار بااینکه خیلی مواظبتیم زمین میخوری و گریه میکنی راستی هنوز ...